Οταν επιτέλους ξέσπασε το «ελληνικό #MeToo», ένας φόβος κυριαρχούσε στην ατμόσφαιρα. Οχι μήπως αποκαλυφθούν οι ένοχοι, αυτό αποτελούσε οικουμενική απαίτηση. Αλλά μήπως ενοχοποιηθούν αθώοι για λόγους εκδίκησης. Μήπως δηλαδή κάποιες γυναίκες επωφεληθούν από το ρεύμα και κατηγορήσουν αδίκως κάποιους άνδρες για πράξεις που είτε δεν συνέβησαν ποτέ είτε συνέβησαν με τη συναίνεσή τους. Σχόλια του τύπου «Καλά, τώρα το θυμήθηκε;» ή «Καλά, δεν βλέπει τα χάλια της;» συνόδευαν την ιερή οργή για άλλες, καραμπινάτες, περιπτώσεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή