Από χθες ο Ολυμπιακός μπορεί να καμαρώνει πως έχει στις τάξεις του το δίδυμο των κεντρικών αμυντικών της εθνικής ομάδας. Πώς είπατε; Δεν παίζουν οι Μανωλάς και Παπασταθόπουλος με τη Γαλανόλευκη; Σωστά. Κοιτάς τα στατιστικά της ηχηρής μεταγραφής αυτού του χειμώνα στον Ολυμπιακό και διαπιστώνεις πως έχει πολύ καιρό, όχι να φορέσει τη φανέλα της Εθνικής, αλλά και να κληθεί στην ομάδα. Γιατί αυτό ήθελαν άλλοι… Το ίδιο συμβαίνει και με τον Σωκράτη. Αλλά αλίμονο αν δεν παραδέχεται κάποιος ότι ο Κώστας Μανωλάς και ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος είναι το ντουέτο των παικτών με τη σημαντικότερη καριέρα εκτός συνόρων. Ο Μανωλάς, στα 30 του χρόνια, αναμφίβολα έχει πολλά να δώσει. Δεν τίθεται θέμα πως θα προσφέρει τα μέγιστα με τη σβελτάδα, την εμπειρία, την ικανότητα και την αποτελεσματικότητά του στο χορτάρι. Εχοντας βρεθεί απέναντι σε τοπ επιθετικούς, μπορεί να σταθεί με θαυμαστή επάρκεια σε όλα τα γήπεδα του κόσμου. Κουβαλά κοντά στις 300 συμμετοχές με τη Ρόμα και τη Νάπολι και στην Ιταλία δεν λογιζόταν ως συμπληρωματικός ποδοσφαιριστής, αλλά υπήρξε ένας πρωταγωνιστής. Κάνοντας μάλιστα δυνατές μεταγραφές, υπό την έννοια πως στα πόδια του στρώθηκαν χαλιά εκατομμυρίων κάθε φορά που άλλαζε φανέλα. Ποιος αμφιβάλλει πως κανονικά οι Κώστας και Σωκράτης θα έπρεπε να είναι οι βασικοί στην εθνική ομάδα; Κοντά τους, τόσο ο Μαυροπάνος όσο και ο Χατζηδιάκος, ασφαλώς θα βελτιώνονταν παραπάνω.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ