Δέος καταλαμβάνει κάθε μελετητή, αλλά και πρακτικό της σκηνής, με το πλήθος των έργων του Μολιέρου, όπως εξάλλου και του Σαίξπηρ. Δύο εργάτες της σκηνής, θιασάρχες, ηθοποιοί, διαχειριστές οικονομικών και οργανωτές περιοδειών, σε μιαν εποχή που έλειπαν τα σημερινά μέσα συγκοινωνίας, άφησαν κληρονομιά της ανθρωπότητας αριστουργήματα της θεατρικής ιστορίας και παιδείας, αδιανόητα και σε ποσότητα και σε ποιότητα για τον πλέον γόνιμο σημερινό συγγραφέα, αφιερωμένο αποκλειστικά στη συγγραφή.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή