Ενα αίτημα για εκλογές – ασχέτως του πόσες πιθανότητες έχει να ικανοποιηθεί – πάντα ιεραρχείται ως είδηση. Πόσω μάλλον όταν εκείνος που το κατέθεσε προχθές στη Βουλή – συνοδεύοντάς το με κάλεσμα σε Ανένδοτο – εδώ και δυόμισι χρόνια αποφεύγει να ζητήσει την προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία. Η επίσημη συριζαϊκή δικαιολογία ήθελε την αξιωματική αντιπολίτευση να τηρεί υπεύθυνη στάση εν μέσω πανδημίας. Στην ανεπίσημη των αντιπάλων της, πάλι, το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων δεν προμήνυε ένα καλό για την Κουμουνδούρου εκλογικό αποτέλεσμα. Τώρα, βέβαια, τα στελέχη της διατείνονται πως «ήρθε η ώρα να φύγουν» – ενώ οφ δε ρέκορντ επικαλούνται και τα νούμερα στους λεγόμενους ποιοτικούς δείκτες των δημοσκοπήσεων, τα οποία επιβεβαιώνουν ότι η φθορά της κυβέρνησης είναι μεγαλύτερη απ’ όσο δείχνουν οι απαντήσεις της κοινής γνώμης στην αξιολόγηση του έργου της. Πάντως, η υπό συζήτηση στροφή δεν ήταν η μοναδική τσιπρική στροφή την εβδομάδα που πέρασε. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε και μια κίνηση τακτικής στην οποία δεν είχε καταφύγει ποτέ πριν στο αρχηγικό του παρελθόν: διέγραψε έναν βουλευτή του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή