Σαν χθες, 21 Δεκεμβρίου 2009, πέθανε ο Χρήστος Λαμπράκης, εκδότης από το 1957 και αυτής της εφημερίδας. Χρειάζεται, νομίζω, να τον μνημονεύουμε, επειδή ήταν ένα από τα καθοριστικά πρόσωπα του ελληνικού Τύπου και, κυρίως, της κατεύθυνσης των εφημερίδων και των άλλων ΜΜΕ στην πνευματικότητα και την εξωστρέφεια – με υπόδειγμα τη δημοκρατική Δύση.

Για τον Λαμπράκη η δημοσιογραφία ήταν, πρωτίστως, υπηρεσία στον τόπο. Τα έντυπά του συνέβαλαν στη δημοκρατική συνείδηση των πολιτών, μαθαίνοντας τους αναγνώστες να καλλιεργούν την κριτική σκέψη, να εμπιστεύονται τη γνώση και την κρίση των ειδικών.

Οι σελίδες με τις διεθνείς ειδήσεις ήταν αποτέλεσμα πρόθεσης οι εφημερίδες να είναι παράθυρο στον κόσμο. Οι καλλιτεχνικές σελίδες, επίσης, έφεραν τα καλλιτεχνικά ρεύματα σε μια εν πολλοίς αποπνευματοποιημένη πραγματικότητα. Τα άρθρα, οι ειδικές γνώμες, οι στήλες κριτικής των τεχνών ήταν η συστηματική εισφορά του Λαμπράκη στην κουλτούρα – ενώ οι «Εποχές», το περιοδικό στο οποίο φιλοξενήθηκαν οι εγκυρότερες υπογραφές από τον κόσμο του πνεύματος, της επιστήμης, των γραμμάτων, έφεραν στην πρώτη γραμμή τις πνευματικές δυνάμεις του αστισμού και του μοντερνισμού της δημοκρατικής Ελλάδας.

«ΤΑ ΝΕΑ», η ναυαρχίδα του «συγκροτήματος Λαμπράκη» ήταν, ανέκαθεν, μια ήρεμη δύναμη της δημοσιογραφίας. Και παραμένει.