Βλέπω την Ντόρα να μιλάει στη Νίκη Λυμπεράκη στη «Μεγάλη εικόνα» του Mega. Λέει για την περιπέτεια της υγείας της, την οικογένεια, την πολιτική. Και διαπιστώνω ότι όποιες εντάσεις και αν προκαλούσε κάποτε, αυτές έχουν εξαλειφθεί από ένα είδος οικειότητας. Η ζωή έδωσε στην Ντόρα άλλον ρόλο από εκείνο που η ίδια επιθυμούσε. Ναι, δικαιούται να τα βάλει με την τύχη και τις επιλογές της.

Ομως, από την άλλη, εξελίχθηκε σε μια αναγνωρίσιμη σταθερά, σχεδόν υπερκομματική. Και έχοντας απαλλαγεί από το βάρος και τη βάσανο των προσωπικών φιλοδοξιών, δείχνει (και είναι) ειλικρινής. Η Ντόρα είναι εδώ και καιρό stateswoman, ο λόγος της, δηλαδή, ακούγεται αυτόνομα, έξω από κομματικά πλαίσια. Κατάφερε να μετατρέψει το όνομά της σε ρόλο. Μια πολιτικός που κατάφερε να γίνει Ντόρα.