Ο ένας έχει γεννηθεί το 1974, τέσσερις μόλις ημέρες αφότου το αεροπλάνο με επιβάτη τον Κωνσταντίνο Καραμανλή προσγειώθηκε στην Ελλάδα. Ο άλλος είναι πέντε χρόνια μικρότερός του, έζησε σε ηλικία δύο ετών την Αλλαγή του 1981. Ο πρώτος έγινε αρχηγός του ΣΥΝ στα 34 του, ο δεύτερος εξελέγη αρχηγός του ΠΑΣΟΚ στα 42 του. Ο μεν αριστερός, ο δε σοσιαλδημοκράτης – και οι δύο Παναθηναϊκοί. Ανήκουν στην πραγματικότητα στην ίδια γενιά: σ’ αυτή που μεγάλωσε την καλύτερη περίοδο μετά τη Μεταπολίτευση, που ανδρώθηκε πολιτικά τα χρόνια της ευημερίας, ωστόσο ανέλαβε ευθύνες σε περιόδους κρίσης και πανδημίας, όταν τα πράγματα ούτε έδειχναν ούτε ήταν καλά. Ο πειρασμός της σύγκρισης ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Ανδρουλάκη είναι μεγάλος – τόσο μεγάλος όσο η ανάγκη ενός πασοκικού ακροατηρίου να βρει τον πράσινο «αντι-Τσίπρα», που θα οδηγήσει την παράταξή του στην ίδια ανατροπή που έκανε κάποτε ο ΣΥΡΙΖΑ εναντίον του ΠΑΣΟΚ. Επιστρέφοντας, επί της ουσίας, στον «κανονικό δικομματισμό» που αποσταθεροποιήθηκε τα τελευταία δέκα χρόνια.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή