«Ο θρησκευτικός φανατισμός είναι σαν τα ναρκωτικά»

Το ραντεβού μου με τον Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιο ήταν για τις 6 το απόγευμα σε εστιατόριο στο Σύνταγμα. Αλλά είχαμε υπολογίσει χωρίς τον… Προϋπολογισμό και τις πορείες οργανώσεων στο κέντρο. Φτάνω στις 6.10 και συνειδητοποιώ ότι έχω μία αναπάντητη κλήση από τον μητροπολίτη. Του τηλεφωνώ. «Είμαι μπλοκαρισμένος με το αυτοκίνητο στη Συγγρού. Εχει πορείες και φοβερό μποτιλιάρισμα. Θέλω τουλάχιστον μισή ώρα για να φτάσω. Μήπως να συναντηθούμε μια άλλη μέρα;». Είχε τα δίκια του – ξέρετε πώς είναι να βρίσκεσαι… εγκλωβισμένος στο αυτοκίνητο – και εξάλλου ήταν και κουρασμένος διότι επέστρεφε οδικώς από τη Μεγαλόπολη από την εξόδιο ακολουθία του Μητροπολίτη Γόρτυνος Ιερεμία. Του εξηγώ ότι είναι δύσκολο να το αναβάλουμε, αλλά δεν κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια. Ο Ιγνάτιος, ένας ιεράρχης επικοινωνιακός, ανοιχτός, λάτρης της κοινωνίας στην Εκκλησία και εκτός αυτής, θα έκανε τα αδύνατα δυνατά για να συζητήσουμε διά ζώσης. Και τα έκανε. Συμφωνήσαμε να συναντηθούμε σε ένα ξενοδοχείο στους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Για να μη χάσει χρόνο κατέβηκε από το αμάξι και ήρθε με τα πόδια. Στις 7 ήμασταν με όλα τα απαραίτητα μέτρα στο roof του ξενοδοχείου. Θα ήταν πραγματικά κρίμα να μη γινόταν αυτό το γεύμα-συνάντηση με τον Ιγνάτιο και να μη διαβάζατε τώρα τα εξαιρετικά ενδιαφέροντα – κατά την ταπεινή μου άποψη – που έχει να πει παραμονές Χριστουγέννων και εν μέσω πανδημίας.