Ο δημόσιος διάλογος για τις μεταρρυθμίσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση είναι μία περίπτωση προς μελέτη. Ο τρόπος προσέγγισης των θεσμικών παρεμβάσεων -όσων εδώ και δεκαετίες προσπάθησαν να απαντήσουν σε οφθαλμοφανή και κοινώς ομολογούμενα προβλήματα των ελληνικών πανεπιστημίων – θα μπορούσε να αποτελεί ορισμό για την «αυτοεκπληρούμενη προφητεία». Γιατί η «εξίσωση» έχει σταθερά έναν κοινό παράγοντα: Την αντίδραση. Θα περάσει ο νόμος; Και αν περάσει θα εφαρμοστεί; «Αυτό το νομοσχέδιο θα μείνει στα χαρτιά», όπως λέει και το διαχρονικό σύνθημα;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ