Μια σημαντική αδυναμία του ελληνικού συστήματος καινοτομίας είναι οι πολύ χαμηλές επιδόσεις του ως προς τους δεσμούς που αναπτύσσουν οι ελληνικές επιχειρήσεις με πανεπιστήμια και ερευνητικούς φορείς, για την ανταλλαγή γνώσης και τη διερεύνηση νέων επιχειρηματικών ευκαιριών. Η 119η θέση (σε 131 χώρες) στην έκθεση Global Innovation Index 2020 (που αναφέρεται στον δείκτη συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων και πανεπιστημίων σε δραστηριότητες Ερευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης) είναι ενδεικτική. Αλλά και στην ετήσια έκθεση Global Competitiveness Report του World Economic Forum για το 2019, η Ελλάδα βρέθηκε στην 123η θέση (σε 138 χώρες). Ωστόσο, η διεθνής εμπειρία και πρακτική μας έχει δείξει ότι η επίδοση μιας οικονομίας και η θέση της στον Διεθνή Καταμερισμό Εργασίας στηρίζεται – σε σημαντικό βαθμό – στην παραγωγή και την αξιοποίηση της γνώσης, καθώς και την ανάπτυξη καινοτομιών, που προκύπτουν από τη συστηματική συνεργασία των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων με τη βιομηχανία και τις επιχειρήσεις, όπως και με άλλους κοινωνικούς φορείς.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ