Οι ανταλλαγές χρέους για το κλίμα έχουν πράγματι νόημα

Τι θα γινόταν αν υπήρχε μια μαγική σφαίρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, της κρίσης χρέους που προκαλείται από την πανδημία και της ανάγκης να ενισχυθεί ταυτόχρονα η αναπτυξιακή χρηματοδότηση; Σίγουρα είναι ελκυστικό να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτά τα ζητήματα από κοινού, γιατί χρειάζεται ήδη να κινητοποιήσουμε χρηματοδότηση για το κλίμα από πλούσιες χώρες (τους κύριους ρυπαίνοντες) για να στηρίξουμε χώρες χαμηλού εισοδήματος (οι οποίες θα φέρουν δυσανάλογα μεγάλο βάρος από την κλιματική αλλαγή). Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είπε ότι «οι μεγάλες οικονομίες έχουν ειδικό καθήκον απέναντι στις λιγότερο ανεπτυγμένες και πιο ευάλωτες χώρες» και η διευθύνουσα σύμβουλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα είπε ότι «είναι λογικό» να επιδιώκεται η αντιμετώπιση των πιέσεων του χρέους και της κλιματικής κρίσης από κοινού. Η ιδέα είναι να οργανωθούν «πράσινες ανταλλαγές χρέους». Η ιδέα δεν είναι νέα. Κάτι παρόμοιο έχει δοκιμαστεί από τη δεκαετία του 1980. Κατά τη διάρκεια αυτής της χαμένης δεκαετίας, τα λεγόμενα ομόλογα Brady ήταν το κύριο στοιχείο σε ένα διεθνές μενού μέσων αναδιάρθρωσης χρέους. Οι οφειλέτες χρησιμοποίησαν επίσημα δάνεια από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα για να αποκτήσουν ομόλογα του αμερικανικού Δημοσίου ως εγγύηση, επιτρέποντάς τους να ανταλλάξουν υπάρχοντα τραπεζικά δάνεια με μεγάλη έκπτωση για εμπορεύσιμα, εγγυημένα ομόλογα Brady. Οι ανταλλαγές «χρέος-για-κλίμα» ήταν επίσης στο μενού κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλά ήταν συνοδευτικές. Τα πρώτα τέτοια μέσα ήταν δομημένα ως συμφωνίες μεταξύ ενός οργανισμού διατήρησης, των πιστωτών και μιας κυβέρνησης – οφειλέτη. Το 1987, η Conservation International χρησιμοποίησε κεφάλαια χορηγών για την απόκτηση 650.000 δολαρίων εξωτερικού χρέους της Βολιβίας στην πολύ μειωμένη τιμή των 100.000 δολαρίων. Σε αντάλλαγμα, η Βολιβία ανέλαβε να προστατεύσει το αποθεματικό της βιόσφαιρας Beni, παρέχοντας 250.000 δολάρια (σε τοπικό νόμισμα) για τη διαχείρισή του. Παρόμοιες προσεγγίσεις χρησιμοποιήθηκαν για την ίδρυση ενός θαλάσσιου καταφυγίου στις Φιλιππίνες και για την προστασία των ορεινών γοριλών στην Ουγκάντα.