Οι πρωταγωνιστές άλλαξαν ρόλους

Κάποτε, όχι πολύ καιρό πριν, όταν τα ρολόγια έδειχναν 18:00 η τηλεθέαση χτυπούσε νούμερα που θα ζήλευαν όλοι όσοι παράγουν σειρές για την prime-time ζώνη των καναλιών. Στους δέκτες εμφανίζονταν ένας μειλίχιος καθηγητής Παθολογίας και Λοιμωξιολογίας κι ένας αυστηρός κυβερνητικός, από εκείνους που δεν ήταν μέχρι τότε θαμώνας των τηλεπαραθύρων. Αν και τρανταχτά αταίριαστοι, έμελλε να γίνουν τα πρόσωπα του πρώτου κύματος της πανδημίας. Οι άνθρωποι που θα ενημέρωναν, και την ίδια στιγμή θα καθησύχαζαν, την κοινή γνώμη για το δυστοπικό της μέλλον με έναν άγνωστο ιό – ή θα την τρομοκρατούσαν τόσο όσο χρειαζόταν προκειμένου να συμμορφωθεί στα πρωτόγνωρα μέτρα που απαιτούσαν οι καιροί. Σχεδόν δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της υγειονομικής κρίσης, βρίσκονται μακριά από τα φώτα της κορωνοδημοσιότητας – όπως κι οι περισσότεροι πρωτοκλασάτοι επιτελικοί της κρατικής άμυνας έναντι της Covid-19 δεν βρίσκονται πλέον στις επάλξεις της «μάχης απέναντι σε έναν αόρατο εχθρό». Νίκος Χαρδαλιάς, Βασίλης Κικίλιας, Βασίλης Κοντοζαμάνης και Παναγιώτης Αρκουμανέας δεν είναι πια αυτοί που σκέφτεται ο μέσος Ελληνας όταν διαβάζει ή ακούει για την επερχόμενη επέλαση της μετάλλαξης Ομικρον. Ο δε εθνικός μας λοιμωξιολόγος έχει φροντίσει να μένει, δημοσίως τουλάχιστον, σιωπηλός – τόσο μάλιστα, ώστε κάποιοι να ακούν στη σιωπή του ηχηρές επικρίσεις. Τι κάνουν, λοιπόν, όλοι τους σήμερα;