Παντού λες και κατέβηκαν τα ρολά. Αλλά ο αθλητισμός είναι εδώ. Εστω όχι και σε φουλ ρυθμό και δράση, αλλά πάντως κλείνει το μάτι στο ευρύ κοινό. Ετσι, λοιπόν, τις γιορτινές ημέρες ναι μεν έλειψε ένα τσουνάμι αθλητικών γεγονότων, ωστόσο είδαμε αρκετά ενδιαφέροντα: τις ρεβάνς του ελληνικού Κυπέλλου. Αγώνες στο ΝΒΑ. Ματς Ευρωλίγκας.

Παιχνίδια ελληνικού Κυπέλλου μπάσκετ. Και βέβαια και πάνω από όλα, αναμετρήσεις του αγγλικού πρωταθλήματος. Ακόμη και σε καιρό πανδημίας και με τα κρούσματα να αναβάλλουν παιχνίδια, η Πρέμιερ Λιγκ ήταν αδύνατο να σταματήσει να προσφέρει θέαμα στους απανταχού φίλους της. Δεν θα γινόταν να κλείσει τα μάτια και να γυρίσει την πλάτη της σε μια παράδοση δεκαετιών και γι’ αυτό τον λόγο, πανίσχυρη. Είναι οι καταβολές του αγγλικού πρωταθλήματος.

Και είναι αυτό που κάνει τόσο γοητευτικό το συγκεκριμένο πρωτάθλημα με τους ξεχωριστούς πρωταγωνιστές. Ναι, ίσως έλειψαν τα σπουδαία παιχνίδια και τα μεγάλα ραντεβού. Ποιος όμως είπε ότι δεν θα τα δούμε στο εγγύς μέλλον; Και μέρες που είναι, έρχονται ξανά στον νου οι απορίες πολλών και το δίλημμα που πάντα υφίσταται: πρέπει να σταματά η δράση τις τελευταίες ημέρες του χρόνου;

Σαφώς και οι αθλητές είναι άνθρωποι και αξίζουν λίγες ημέρες ξεκούρασης και κάποια 24ωρα παρέα με την οικογένειά τους, στον αντίποδα όμως είναι πρωταγωνιστές ενός θιάσου. Ζητούν το χειροκρότημα, συντροφεύουν το κοινό σε ταξίδια αθλητικά και του θυμίζουν στιγμές χαραγμένες στη μνήμη. Ο αθλητισμός ενώνει. Ετσι πρέπει να γίνεται.

Και τα ματς των γιορτινών ημερών, έχουν «αυτό το κάτι» που πάντα σημαίνει τόσα και τόσα πολλά.