Δεν άφηνε τίποτα να περάσει ο Ντέσμοντ Τούτου. Κανένα ολίσθημα, καμία κατάχρηση εξουσίας, καμία παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν ξέφευγε από την οργή του. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, τόσο επί απαρτχάιντ όσο και επί των διαδοχικών κυβερνήσεων που ακολούθησαν την εκλογή του Νέλσον Μαντέλα το 1994, αυτός ο γίγαντας του ήθους με το μεταδοτικό γέλιο δεν έπαψε να παρενοχλεί την εξουσία, να τα βάζει με τους κυβερνώντες, να ταλαιπωρεί τους ισχυρούς – στο όνομα, πάντα, της δικαιοσύνης και της ισότητας. Με τις πολλές και επικές μάχες που έδωσε για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τη συγχώρεση και τη συμφιλίωση, έγινε το απόλυτο σημείο αναφοράς ενός έθνους υπό ανοικοδόμηση, η απόλυτη ηθική συνείδηση μιας χώρας που εξακολουθεί σποραδικά να βασανίζεται από τους δαίμονες του παρελθόντος. Δεν είναι τυχαίος λοιπόν ο φόρος τιμής που αποδίδει, όχι μόνο η Νότια Αφρική αλλά ολόκληρος ο πλανήτης, στον τιμημένο με Νομπέλ Ειρήνης αγγλικανό αρχιεπίσκοπο – τον «αρχιεπίσκοπο του λαού», σύμφωνα με τον φίλο του Νέλσον Μαντέλα – ο οποίος απεβίωσε χθες σε ηλικία 90 χρόνων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ