Tη λένε Ντάρια Ναβάλναγια και είναι 20 ετών. Τις προάλλες πήγε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να παραλάβει το βραβείο Ζαχάροφ για λογαριασμό του πατέρα της, του Αλεξέι Ναβάλνι, πολιτικού κρατούμενου του Πούτιν. Ολοι περίμεναν ότι θα αναλωνόταν σε ευχαριστίες. Δεν το έκανε. Υποστήριξε, αντιθέτως, ότι η Ευρώπη δεν κάνει αρκετά για να βοηθήσει τους καταπιεσμένους λαούς, ότι ο «πραγματισμός» των ηγετών μας επιχειρεί να κρύψει ως φύλλο συκής τον κυνισμό και τη διαφθορά, ότι τα ιδιωτικά συμφέροντα ελέγχουν τον δημόσιο διάλογο, ότι τα λεφτά των ανθρώπων που λεηλατούν τον λαό της και σκοτώνουν τους φίλους της μετατρέπονται σε βίλες στην Κυανή Ακτή και σαλέ στο Κουρσεβέλ και ότι δεν θα πάρει κανείς την Ευρώπη στα σοβαρά μέχρι να κατάσχει τα γιοτ και τα μέγαρα των εγκληματιών.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή