Είναι σημαντική η απόφαση της ολυμπιονίκου της ιστιοπλοΐας Σοφίας Μπεκατώρου να δημοσιοποιήσει σεξουαλική κακοποίησή της από παράγοντα της ιστιοπλοΐας και, όντως, συνέβαλε με τη στάση της να ανοίξουν στόματα, όχι μόνο στον χώρο του αθλητισμού, και να δημοσιοποιηθούν κι άλλα ομοειδή περιστατικά. Ορθώς η πράξη της χαιρετίστηκε ως γενναία και ευλόγως στο πλάι της στρατεύτηκαν ακτιβίστριες και ακτιβιστές της ισότητας και η πλειονότητα των ΜΜΕ. Μιλώντας χθες στο ραδιόφωνο, η πρωταθλήτρια αναφέρθηκε στα δικά της περιστατικά και σε καταγγελίες συναθλητριών της για άλλα ομοειδή περιστατικά κακοποίησης ή παρενόχλησης. «Εχω απογοητευτεί από τον χώρο του αθλητισμού», είπε κάποια στιγμή. «Στον χώρο της γυμναστικής υπάρχουν 37 καταγγελίες κοριτσιών και οι φερόμενοι [ως] δράστες βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε θέσεις ευθύνης, στην ομοσπονδία, σε σχολεία, σε συλλόγους», πρόσθεσε, λέγοντας ότι υπάρχει πρόβλημα με την παραγραφή του αδικήματος.

Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες, αλλά κάθε αδίκημα δεν είναι δυνατόν να διαπιστώνεται και να τιμωρείται απλώς με την καταγγελία του. Υπάρχουν νόμοι και συγκεκριμένη διαδικασία απονομής της δικαιοσύνης – κι αυτό στα κράτη δικαίου ισχύει για όλους και για όλα τα αδικήματα. Και δεν νοείται δικαιοσύνη διά βοής.