Ηταν 26 Δεκεμβρίου του 1991. Η κόκκινη σημαία στη Μόσχα υποστέλλεται. Μεγάλο μέρος της Δύσης πανηγυρίζει. Η διάλυση της ΕΣΣΔ έχει αρχίσει, ενώ έχει δρομολογηθεί καιρό πριν με τις αποχωρήσεις μιας σειράς Δημοκρατιών από το οικοδόμημα. Λίγο μετά ο φιλόσοφος Φουκουγιάμα θα πει για το τέλος της Ιστορίας. Στην αντίστιξη όλων αυτών, ο «Ριζοσπάστης» της 27ης Δεκεμβρίου βγαίνει με το θρυλικό πια πρωτοσέλιδο με την κόκκινη σημαία και τον τίτλο «Ελπίδα η πάλη των λαών». Για το ΚΚΕ από τότε και εδώ και 30 χρόνια, μια άλλη ανάγνωση – κόντρα εντελώς στο ρεύμα – αλλά και η υπεράσπιση των κεκτημένων της Σοβιετικής Ενωσης και άλλων σοσιαλιστικών χωρών είναι παραπάνω από ταυτοτική.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή