Χριστουγεννιάτικες ιστορίες

^«Οι επισκέψεις είχαν απαγορευτεί τον τελευταίο χρόνο γιατί φοβόμασταν μήπως οι ηλικιωμένοι κολλήσουν κορωνοϊό. Είχαν πολλούς μήνες να δουν τους δικούς τους, τους κρατούσαμε τα iPad μας μπροστά τους για να τους δουν μέσα από βιντεοκλήση» μου εξηγεί η υπεύθυνη του γηροκομείου κατά τη διάρκεια ενός ραδιομαραθωνίου. «Την παραμονή των Χριστουγέννων, όμως, συνέβη κάτι μαγικό», συμπληρώνει και τα μάτια της βουρκώνουν. «Μας επισκέφτηκαν παιδάκια για να πουν τα κάλαντα και επειδή φοβηθήκαμε να τα βάλουμε μέσα μην κολλήσουν τους παππούδες και τις γιαγιάδες, παρατάχθηκαν μπροστά από τα παράθυρα και άρχισαν να τραγουδάνε όσο πιο δυνατά μπορούσαν για να τους ακούν από μέσα από το τζαμί οι ηλικιωμένοι. Οι οποίοι σταμάτησαν ό,τι έκαναν και συγκεντρώθηκαν μπροστά από το παράθυρο για να ακούσουν τα κάλαντα. Τα χαιρετούσαν συγκινημένοι από μακριά, τους έστελναν φιλιά. Τότε τα παιδάκια ενστικτωδώς ύψωσαν ακόμα περισσότερο τις φωνούλες τους για να τα ακούσουν οι ηλικιωμένοι πιο καθαρά». Αυτή την παραμονή θα τη θυμούνται για πάντα, σκέφτομαι από μέσα μου, ενώ κάνω εικόνα τη σκηνή.