Είναι κάποιοι άνθρωποι που όταν φεύγουν από τη ζωή φεύγει μαζί τους και μια εποχή. Τέτοιος ήταν ο Κάρολος Παπούλιας. Ο Γιαννιώτης που στην εφηβεία του βρέθηκε να πολεμάει στην Εθνική Αντίσταση, ο γερμανομαθής, ολιγόλογος και μνημειωδώς ψύχραιμος σύντροφος του Ανδρέα στο ΠΑΚ, ο υπουργός μιας διπλωματίας που όμοια της δεν έχει ξαναγίνει, ο ήρεμος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Του έλαχε, βλέπετε, να συνδεθούν οι δυο μεγάλες φάσεις της πολιτικής καριέρας του με δυο μεγάλα κεφαλαία της Μεταπολίτευσης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή