Με το επίσημο ρεκόρ να έχει σπάσει το φράγμα των 40.000 κρουσμάτων ημερησίως, θα ανέμενε κανείς ότι ο συναγερμός θα ηχούσε για όλους. Οι αντοχές που δοκιμάζονται δεν περιορίζονται στο κυβερνητικό στερέωμα, αφορούν πρωτίστως όλη την κοινωνία και κάθε δραστηριότητα. Αν το επόμενο διάστημα εξελιχθεί σε ρουτίνα η κατάρριψη του καθημερινού ρεκόρ κρουσμάτων, το σύστημα υγείας μπορεί να κληθεί να ξεπεράσει τα όριά του, η αγορά να βρεθεί σε μια ζώνη αποκλεισμού, χωρίς κατεβασμένα ρολά, η κοινωνία να εγκλωβιστεί ξανά, χωρίς καν να περιμένει αυτή τη φορά την έκδοση απαγορευτικού. Σε μια τέτοια σχεδόν πολεμική κατάσταση, δεν υπάρχει χώρος για νικητές. Από τη δεκαετία του ΄60, ο αμερικανός καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Kenneth Waltz είχε επισημάνει ότι όποιος αναζητεί τον νικητή σε έναν πόλεμο, είναι σαν να ψάχνει ποιος νίκησε στον σεισμό του Σαν Φρανσίσκο. Οταν οι σειρήνες της πανδημίας ηχούν δυνατά, οι μικροκομματικοί σχεδιασμοί για πολιτικά οφέλη κινούνται εκτός τόπου και χρόνου – και εν τέλει εκθέτουν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή