Προ διετίας ο κόσμος, αποσβολωμένος και φοβισμένος, αναρωτιόταν πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα με τον κορωνοϊό και συμμορφωνόταν αδιαμαρτύρητα σε κάθε περιοριστικό μέτρο που αποφάσιζαν οι κυβερνήσεις, ακολουθώντας επιδημιολόγους και λοιμωξιολόγους. Ο άγνωστος ιός και οι εικόνες με εκατόμβες θυμάτων δεν άφηναν περιθώριο για αντιδράσεις. Το Πάσχα του 2020 σχεδόν όλοι παρέμειναν εγκλωβισμένοι κατ’ οίκον, με την ικανοποίηση ότι παρέμειναν μακριά από το νοσοκομείο. Οι ιστορίες του μεγάλου αποκλεισμού περιμέναμε να αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα στις κοινωνίες, να αλλάξουν ιδέες και μυαλά, να διαμορφώσουν μια νέα γενιά που θα δώσει έμφαση στον ρόλο του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή