Ο «Μεγάλος Ερωτικός» είναι η κατάθεση ενός κοσμοπολίτη των αισθήσεων μέσα στα μολυβένια χρόνια της χούντας. Το «Ζεϊμπέκικο» από το «Βρώμικο ψωμί» συμπυκνώνει τα πάθη των απόκληρων και τις αναμνήσεις των Μικρασιατών που αναζητούσαν ένα «κατώι μυστικό». Στη «Μικρά Ασία» ο Απόστολος Καλδάρας δημιουργεί μουσικές εικόνες πάνω στους στίχους του Πυθαγόρα εναλλάσσοντας το μινόρε των παθών με το ματζόρε της φυγής προς τα μπρος. Από την άλλη, το «Exile on main street» των Rolling Stones δεν λείπει ποτέ από την εκατοντάδα των καλύτερων δίσκων της ροκ μουσικής και το «The rise and fall of Ziggy Stardust and the spiders from Mars» μία ακόμη χαμαιλεοντική μεταμόρφωση του καλλιτέχνη που θα γινόταν ο μύθος Ντέιβιντ Μπόουι. Δεν είναι τα μόνα σημαντικά άλμπουμ που κυκλοφόρησαν τη χρονιά του 1972. Ο «Αγιος Φεβρουάριος» του Δήμου Μούτση, για τον οποίο μιλάει στο αφιέρωμά μας η Δήμητρα Γαλάνη – η ερμηνεύτρια που είχε επιλεγεί αρχικά – ανήκει επίσης στους δίσκους που κλείνουν 50 χρόνια ιστορίας παραμένοντας στη συλλογική συνείδηση. Ακόμη σημαντικότερο: που τραγουδιούνται μέχρι σήμερα, γνωρίζουν επανεκτελέσεις, θέτουν ένα μέτρο σύγκρισης για τις κορυφές στις οποίες μπόρεσε να φτάσει η ελληνική και ξένη δισκογραφία στην «αντιηρωική» δεκαετία του 1970.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ