Ανεξάρτητο, αποτελεσματικό και καλά πληρωμένο

Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε με το ΕΣΥ είναι να το ονομάσουμε σωστά: «Ελληνικό» μάλλον, παρά «Εθνικό», κατά το αγγλικό πρότυπο που χρησίμευσε στο σχέδιο του Σπύρου Δοξιάδη (επί Καραμανλή). Να παραδεχτούμε δηλαδή πως το φορτώσαμε, στη σαρακονταετή διαδρομή του, με πάμπολλες «εθνικές» αδυναμίες και αντιφάσεις. Το δεύτερο είναι να γυρίσουμε πίσω στη βασική αποστολή του, την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, η οποία έχει στο κέντρο της τον γενικό ιατρό ή όπως θα λέγαμε σήμερα οικογενειακό ιατρό. Αντίληψη που διαπερνούσε τον Γιώργο Γεννηματά, τον, τελικά, ιδρυτή του ΕΣΥ, που πρόλαβε να ζήσει, δυστυχώς, την αποτυχία των φιλόδοξων Κέντρων Υγείας. Η πανδημία του Covid απέδειξε πόσο πολύ έλειψε ο προσωπικός σύμβουλος και καθοδηγητής σε θέματα υγείας. Εδειξε ακόμη πως, από μόνα τους, τα πιο καλά μηχανήματα, όπως αυτά των ΜΕΘ, και οι άριστοι εξειδικευμένοι θεράποντες, όπως οι εντατικολόγοι και οι αναισθησιολόγοι, δεν αρκούν για να πείσεις τον γενικό πληθυσμό στην αξία της πρόληψης, που είναι το εμβόλιο και στην εξατομικευμένη φροντίδα υγιεινής, που απαιτεί η πολύτιμη προφύλαξη.