Είναι η ταινία που κατάφερε να γίνει «word of mouth» από την πρώτη στιγμή που προβλήθκε στο Netflix, την περίοδο των Χριστουγέννων. Τόσο για το εντυπωσιακό καστ (από τη Μέριλ Στριπ και τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο ως την Τζένιφερ Λόρενς και τον Τζόνα Χιλ) όσο και για την επίκαιρη θεματική: τις απειλές φυσικής καταστροφής που λίγο ακόμη και θα πέσουν στα κεφάλια των θεατών. Αλλωστε το σεναριακό εύρημα είναι όντως ένας κομήτης που καταφθάνει απειλητικά στον πλανήτη μας. Εξαιτίας, ωστόσο, της σχέσης επιστημόνων, κυβερνητικών και ΜΜΕ, την οποία επίσης σχολιάζει, κατάφερε να περάσει και στη «στρατόσφαιρα» των ελληνικών social media, ειδικά μετά τη σχετική ανάρτηση του Αλέξη Τσίπρα, με αναλογίες ανάμεσα στην αμερικανική πραγματικότητα και τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης στην πανδημία. Ακολούθησε ο συνήθης πολιτισμικός πόλεμος, όπου συμπαθούντες την πρώτη φορά Αριστερά κατήγγειλαν ότι η «ταινία δεν αρέσει στους έλληνες κυβερνητικούς», επειδή βλέπουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη της τραμπικής Αμερικής. Ενα ζήτημα αισθητικής αναγόταν και πάλι σε «αριστερόμετρο» – ή «δεξιόμετρο» -, κατά την πάγια εργαλειοποίηση που συναντάμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η ταινία, πάντως, παραμένει στο επίκεντρο ως προϊόν μιας μεγάλης πλατφόρμας, ενός σκηνοθέτη που έχει δώσει δείγματα στην κωμωδία και των δοκιμασμένων ηθοποιών. Γι’ αυτήν ζητήσαμε σχόλια από δύο ανθρώπους που παρακολουθούν τις μεταμορφώσεις της σύγχρονης ποπ κουλτούρας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ