Μνημείο υποκρισίας

Από όσα συνέβησαν μετά τη νεοφασιστική επιδρομή και επίθεση εις βάρος ενός καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου, το απόγευμα της Τρίτης (ανεξάρτητα από το ποιόν αυτού του ανθρώπου, και των όποιων προβλημάτων αντιμετωπίζει ενώπιον της ελληνικής Δικαιοσύνης – δηλώνω κατηγορηματικά δε ότι δεν τον γνωρίζω ούτε κατ’ όψιν), θέλω να αναδείξω δύο κορυφαία ζητήματα, τα οποία θεωρώ μνημείο υποκρισίας. Το ένα είναι η αντίδραση των πρυτανικών Αρχών του συγκεκριμένου πανεπιστημίου αλλά και άλλων, που καταδίκασαν ομόφωνα την επίθεση, και ζήτησαν την παραδειγματική τιμωρία των τραμπούκων, και άλλα ηχηρά παρόμοια. Το δεύτερο είναι η αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, και ειδικά της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Που καταδίκασαν την τραμπούκικη επίθεση, και επίσης ζήτησαν τη σύλληψη των κουκουλοφόρων φασιστών, την προσαγωγή τους στη Δικαιοσύνη και την παραδειγματική τιμωρία τους. Χθες δε, όλα τα μέσα ενημέρωσης βγήκαν με τίτλους «ομόθυμη καταδίκη της επίθεσης από τον πολιτικό κόσμο και την πανεπιστημιακή κοινότητα»! Γέλασα. Ακατάπαυστα. Μέχρις εξαντλήσεως…