Σήμερα στο πολιτικό σκηνικό διαμορφώνονται δύο άξονες: ο πρώτος είναι απότοκος του 2019, και είναι ο ασθενής μα υπαρκτός ακόμη αντι-ΣΥΡΙΖΑ άξονας. Βοηθάει σε αυτόν και η σοβαρή απουσία αναψηλάφησης όψεων της συριζαϊκής διακυβέρνησης από την ηγεσία και τις οργανώσεις θαρρετά και ανοιχτά. Ο δεύτερος είναι σε εξέλιξη τώρα. Είναι ένας κλιμακούμενος αντικυβερνητικός άξονας. Επιμέρους ρεύματα δυσαρέσκειας αθροίζονται και με προφανή τρόπο. Η αδιανόητη ακρίβεια και το χτύπημα του μέσου εισοδήματος την ίδια ώρα που οι μισθοί δεν ανεβαίνουν, είναι μια νέα πραγματικότητα που θα μετανιώσουν πικρά οι κυβερνώντες αν την αγνοήσουν ή αν θεωρούν πως συγκαλύπτεται με επικοινωνιακά κρεσέντα. Οι πληθωριστικές τάσεις δεν είναι μόνον ελληνικό φαινόμενο, η διαχείρισή τους όμως είναι. Είναι για πρώτη φορά προ των πυλών η διάρρηξη των σχέσεων της κυβέρνησης και της ΝΔ με τα κλασικά μεσαία στρώματα. Είναι επίσης για πρώτη φορά εδώ μια νέου τύπου απομείωση της εμπιστοσύνης προς αυτήν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή