Αξονες

Σήμερα στο πολιτικό σκηνικό διαμορφώνονται δύο άξονες: ο πρώτος είναι απότοκος του 2019, και είναι ο ασθενής μα υπαρκτός ακόμη αντι-ΣΥΡΙΖΑ άξονας. Βοηθάει σε αυτόν και η σοβαρή απουσία αναψηλάφησης όψεων της συριζαϊκής διακυβέρνησης από την ηγεσία και τις οργανώσεις θαρρετά και ανοιχτά. Ο δεύτερος είναι σε εξέλιξη τώρα. Είναι ένας κλιμακούμενος αντικυβερνητικός άξονας. Επιμέρους ρεύματα δυσαρέσκειας αθροίζονται και με προφανή τρόπο. Η αδιανόητη ακρίβεια και το χτύπημα του μέσου εισοδήματος την ίδια ώρα που οι μισθοί δεν ανεβαίνουν, είναι μια νέα πραγματικότητα που θα μετανιώσουν πικρά οι κυβερνώντες αν την αγνοήσουν ή αν θεωρούν πως συγκαλύπτεται με επικοινωνιακά κρεσέντα. Οι πληθωριστικές τάσεις δεν είναι μόνον ελληνικό φαινόμενο, η διαχείρισή τους όμως είναι. Είναι για πρώτη φορά προ των πυλών η διάρρηξη των σχέσεων της κυβέρνησης και της ΝΔ με τα κλασικά μεσαία στρώματα. Είναι επίσης για πρώτη φορά εδώ μια νέου τύπου απομείωση της εμπιστοσύνης προς αυτήν.