Σε μέγα θέμα έχει αναχθεί η εμφάνιση αμερικανικού εγγράφου το οποίο τάσσεται κατά της κατασκευής του αγωγού EastMed, ο οποίος θα συνδέει, υποτίθεται, ενεργειακά το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα, για να καταλήξει στην Ιταλία και από εκεί να διοχετεύει ενεργειακά αποθέματα στις χώρες της ΕΕ. Τόνοι ηλεκτρονικής και φυσικής μελάνης χύνονται τις τελευταίες ημέρες για το πόσο οι ΗΠΑ «κλείνουν το μάτι» στην Αγκυρα με αυτό το κείμενο και πόσο «αδειάζουν» τις τρεις υποτιθέμενες «κατασκευάστριες» χώρες. Και, ειδικά στην Ελλάδα, έχει ξυπνήσει το γνωστό παλιό «μας πουλάνε»: η αρχέγονη συνταγή της εθνικής κλάψας – όχι στην Κύπρο, τουλάχιστον σε τέτοιο βαθμό, και ασφαλώς όχι στο Ισραήλ. Η ελληνική κοινή γνώμη μοιάζει έτοιμη να καταπιεί αμάσητη αυτή την «ιερή αγανάκτηση» με την οποία τροφοδοτείται τις τελευταίες ημέρες. Πριν το κάνει, όμως, καλό θα ήταν να μπει στον κόπο να αναρωτηθεί κάποια πράγματα: Υπάρχει πραγματικά κάποια «έκπληξη» σε όλα αυτά; Οι κυβερνήσεις των τριών χωρών έμαθαν κάτι νέο από αυτή την τοποθέτηση; Επεσαν από τα σύννεφα ή απλώς διάβασαν κάτι που είχαν ακούσει ήδη πολλές φορές και το οποίο και οι ίδιες γνωρίζουν από την πρώτη ημέρα; Και, κυρίως, αυτές θέλουν πραγματικά αυτόν τον αγωγό; Και πιστεύουν αληθινά ότι θα μπορούσε αυτός να γίνει πραγματικότητα; Ή μήπως, αντιθέτως, έχουν από την πρώτη ημέρα πλήρη συνείδηση ότι κάτι τέτοιο δεν επρόκειτο να συμβεί;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ