Οι ανάγκες της χώρας και της εποχής δείχνουν ότι οι παράλληλες πολιτικές που δεν εξυπηρετούν την ευρεία εικόνα οδηγούν σε σπατάλη πόρων και μικρότερα αποτελέσματα. Από την αρχή της θητείας, ανταποκρινόμενη στις πολλαπλές κρίσεις, μη έχοντας απεριόριστους διαθέσιμους πόρους και προσπαθώντας να καλύψει τον χαμένο χρόνο προηγούμενων ετών, η κυβέρνηση καταθέτει βασικούς στόχους σε συνεκτικά οριζόντια σχέδια και φροντίζει για την υλοποίηση. Το Εθνικό Σχέδιο Μεταρρυθμίσεων «Ελλάδα Μπροστά» και το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» καθορίζουν σημαντικά τις προτεραιότητες του κυβερνητικού έργου. Οι αυξημένες, όμως, ανάγκες στα πεδία της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης οδήγησαν στην εκπόνηση 14 οριζόντιων Εθνικών Σχεδίων ειδικού σκοπού προκειμένου να επιτυγχάνονται η δέσμευση και η συνεργασία των συναρμόδιων υπουργείων σε στόχους και χρονοδιαγράμματα. Αυτό επέτεινε την ανάγκη διυπουργικής συνεργασίας κυρίως για την εξασφάλιση πολιτικού χρονισμού και συνοχής, που ξεκινά από τον σχεδιασμό και τη στοχοθεσία και εκτείνεται στην ενδελεχή συστηματοποίηση πολιτικών που οφείλουν να συλλειτουργούν. Στο κοινωνικό πεδίο, πολλοί στόχοι τίθενται δεσμευτικά σε οριζόντιο και εθνικό επίπεδο, όπως, μεταξύ άλλων, η ενδυνάμωση των νέων, η προστασία των δικαιωμάτων των ΑμεΑ και των ΛΟΑΤΚΙ+, η αποτροπή σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών, η ισότητα των φύλων και η δημόσια υγεία, ενώ στο οικονομικό πεδίο, ο αναπτυξιακός προγραμματισμός, η εξωστρέφεια, η διευκόλυνση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, η δίκαιη αναπτυξιακή μετάβαση κ.ά. Θα σταθώ σύντομα σε δύο από αυτά.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ