Την «Αυγή» άρχισα να τη διαβάζω από την πρώτη τάξη του Γυμνασίου, το 1952. Τότε έβγαινε ως εβδομαδιαία εφημερίδα της ΕΔΑ. Την έφερνε στο σπίτι μας ο θείος Νίκος και την έκρυβε κάτω από το στρώμα του, αφού τη διάβαζε στο δωμάτιό του. Η μητέρα μου του είχε απαγορεύσει να την εμφανίζει στο τραπέζι, λόγω της παλιά πληγής με το ΚΚΕ. Η «Αυγή» ήταν και η πρώτη μου επαφή με την Αριστερά, όπου οργανώθηκα το 1956. Συνέχισα να τη διαβάζω και όταν έγινε καθημερινή η κυκλοφορία της, όπως και τη «Μακεδονία» και «ΤΑ ΝΕΑ». Ως φοιτητής την αγόραζα ανοιχτά, αν και ήξερα ότι ο περιπτεράς με έδινε στην Ασφάλεια. Ηταν μια δημόσια δήλωση ότι ήμουν αριστερός, καθώς είχα ενηλικιωθεί και υπερασπιζόμουν το δημοκρατικό μου δικαίωμα να διαβάζω ό,τι μου αρέσει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή