Ελλάδα – Ρωσία, καλύτερη σχέση;

Προ ημερών ξεφύλλιζα, δεν το έχω διαβάσει ολόκληρο ακόμα, το τελευταίο βιβλίο του παλιού γνωστού – από τον καιρό της θητείας μου στο υπουργείο Εξωτερικών κι από τα χρόνια του Κέιμπριτζ – Ντέιβιντ Οουεν, «Γρίφος, μυστήριο και αίνιγμα» (Καστανιώτης, 2021), που αναφέρεται στα 200 χρόνια βρετανορωσικών σχέσεων. Και σκέφτηκα αν κάποιος θα έπρεπε να ασχοληθεί διαχρονικά με τις σχέσεις Ελλάδας – Ρωσίας. Στο βιβλίο του Οουεν ξεχωριστό ρόλο έχουν οι διαπιστώσεις του Ουίνστον Τσόρτσιλ πως το δυσεξήγητο της ρωσικής πολιτικής βρίσκεται στο ότι αυτή πάντα εξυπηρετεί στενά το εθνικό της συμφέρον. Η δική μας εμπειρία με τη Ρωσία δείχνει ακριβώς το ίδιο πράγμα. Από τη Μεγάλη Αικατερίνη και τα Ορλωφικά μέχρι τον Υψηλάντη και τον Καποδίστρια, η Ρωσία πάντα κοιτούσε τις δικές της εθνικές επιδιώξεις, αδιαφορώντας στην ουσία για τις τύχες ή για τις επιπτώσεις των κινήσεών της πάνω σε άλλους λαούς.