Κάθε φορά που χάνεται ένας άνθρωπος, τα άλλα πάνε δεύτερα. Υπάρχει όμως μία αλήθεια που δεν θέλει κανείς να ακούσει, ειδικά όταν έχει χαθεί μια ζωή: ότι πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους κάτι που φαίνεται ότι ουδείς θέλει να αντιληφθεί: ότι όταν κάποιος τρέχει με εξωπραγματικές ταχύτητες στον αστικό ιστό μιας πόλης, αυτό που προετοιμάζεται δεν είναι ένα «τροχαίο ατύχημα». Είναι έγκλημα με ρόδες. Με ταχύτητες που ξεπερνούν κάθε όριο στον αστικό ιστό, είναι δεδομένο ότι όποιος τις αναπτύσσει καθίσταται αυτόματα και εν δυνάμει αυτοκτόνος και, κυρίως, εν δυνάμει δολοφόνος. Και αυτό όχι από αμέλεια, αλλά γνωρίζοντας τι μπορεί να επιφέρει η πρακτική του, για τις επιπτώσεις της οποίας αδιαφορεί. Ατύχημα είναι να οδηγείς κανονικά και να γίνει το κακό. Το άλλο είναι έγκλημα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή