«Η δεκαετία του 1960 κουβαλούσε τα απομεινάρια του παλιού κόσμου»

Ο Κώστας Κατσάπης είναι μια ιδιότυπη περίπτωση πανεπιστημιακού και συγγραφέα. Τα πρωινά τις Κυριακές, μπορεί κανείς να τον βρει σταθερά να ψάχνει με προσήλωση κειμήλια των παλιών εποχών στο παζάρι στο Μοναστηράκι ή στον Ελαιώνα. Τις υπόλοιπες ημέρες συστήνει την αθέατη όψη της δεκαετίας του ’60 στους φοιτητές του. Διδάσκει εξάλλου Πολιτισμική Ιστορία και Ιστορία της Νεολαίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Δημόσια Ιστορία στο ΕΑΠ. Το 2019 κυκλοφόρησε το βιβλίο του: «Οι Καταραμένοι: Σπαράγματα κοινωνικής ιστορίας» με τον ευφάνταστο υπότιτλο «αντίδοτο στη νοσταλγία του εξήντα». Από μόνος του ο τίτλος αυτός αλλά και η ξεχωριστή έρευνα του συγγραφέα σε δελτία αστυνομικών συμβάντων από εκείνα τα χρόνια, η ενασχόλησή του επίσης με τον Τύπο και τα μονόστηλα που συχνά αποτυπώνουν γλαφυρά τις δεκαετίες της χώρας μας, τα ήθη της νεολαίας όπως τα φλίπερ, τα κατηχητικά ή τα πάρτι όπου χόρευαν Ελβις και Φατς Ντόμινο, η μικροπαραβατικότητα και ο ηθικός πανικός της μεταπολεμικής νεοελληνικής κοινωνίας είναι συμβάντα και τομές που διαπερνούν τη σημερινή μας συνέντευξη με τον Κατσάπη. Ο ίδιος έχει συμβάλει εξάλλου στο να εισαχθούν στα αμφιθέατρα πεδία έρευνας που αφορούν την Πολιτισμική Ιστορία της Ελλάδας, όχι προφανώς, όπως εξηγεί, την αμιγώς καλλιτεχνική, αλλά εκείνο το πεδίο των ηθών και προσλήψεων των διεθνών ή τοπικών τάσεων που διαμόρφωναν την ταυτότητα ή τις ταυτότητες της μεταπολεμικής νεολαίας. Ο Κατσάπης έχει συγγράψει πολλά δοκίμια της υποφωτισμένης ζωής, ανάμεσά τους και το «Ηχοι και απόηχοι: Κοινωνική ιστορία του ροκ εν ρολ φαινομένου στην Ελλάδα, 1956-1967» από τις Εκδόσεις της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς.