Εχθροπάθεια

Ολα γίνονται καβγάς. Ακόμα και τα πιο τραγικά γεγονότα, ακόμα και οι πιο αποτρόπαιες ειδήσεις. Ολα αποτελούν αφορμή για στοχοποίηση και κομματική κόντρα. Τα τρολ βρίσκουν αφορμή να εκτονωθούν και τα «υπόγεια» να δικαιολογήσουν την ταρίφα των 0,60. Ακόμα και γεγονότα που δεν χρειάζονται ανταλλαγή επιχειρημάτων, θέματα στα οποία όλοι συμφωνούν, εργαλειοποιούνται στο πολιτικό παιχνίδι επιτείνοντας το τοξικό κλίμα και την εχθροπάθεια. Ενα 24χρονο κορίτσι καταγγέλλει ότι 3 άτομα τη νάρκωσαν και τη βίασαν. Η είδηση είναι πολύ σκληρή, αλλά αυτό δεν σταματά κάποιους από το να τη χρησιμοποιήσουν και να την εντάξουν στο παιχνίδι της αντιπαράθεσης. Σχόλια μίσους από τη μία μεριά, άθλιες αιχμές από την άλλη για το τι γύρευε εκεί το κορίτσι, πάντα κάποιος εχθρός θα στοχοποιηθεί στα social media. Hashtag και αναρτήσεις οργής, που τελικά καταλήγουν να μην αφορούν την πράξη αυτή καθαυτή. Αλλά κάποιον που θέλουν να κατηγορήσουν. Περίπου ό,τι συνέβη και στην υπόθεση του Στάθη Παναγιωτόπουλου. Η αποκρουστική, χυδαία και άνανδρη πράξη της ανάρτησης ερωτικών στιγμών συντρόφων του στο Διαδίκτυο αποτέλεσε απλώς μία ακόμα αφορμή για νέο καβγά και δημιουργία hashtag. Γρήγορα το πραγματικό γεγονός παραγκωνίστηκε και η δημόσια αντιπαράθεση έγινε πια κομματική. Ακόμα και οι αναφορές στον Παναγιώτοπουλο ήταν από ένα σημείο και μετά λιγότερες. Περισσότερο διάβαζες σχόλια πολιτικά. Προφανώς μέσω των social media συχνά αναδεικνύονται προβλήματα. Αλλά ακόμα πιο συχνά αυτά τα προβλήματα εργαλειοποιούνται για να πλήξει η κάθε ομάδα μιαν άλλη που αντιπαθεί. Εν ολίγοις δεν τους ενδιαφέρει να λυθεί το πρόβλημα αλλά να κατηγορηθεί ο δικός τους προαποφασισμένος εχθρός. Είτε κομματικός, είτε ταξικός, είτε, είτε, είτε. Μια κοινωνία που λατρεύει να μισεί, που έμαθε πως πάντα πρέπει να κατηγορεί κάποιον, πως κάποιος άλλος τής φταίει, που είναι εχθρός και τον οποίο θα πλήξει αν τρέξει να φτιάξει εναντίον του hashtag. Ενα παιχνίδι που κάθε άλλο παρά αυθόρμητα εκτυλίσσεται, αλλά παρασέρνει εύκολα.