Η αλήθεια για την Πλατεία Ελευθερίας στη Θεσσαλονίκη

Η δυναμική του δημόσιου διαλόγου πολλές φορές μάς απομακρύνει από τα πραγματικά στοιχεία και δεδομένα κάθε ζητήματος καθώς υπεισέρχονται πολλές παράμετροι – ιδεολογίες, πολιτικές, μικροπολιτικοί τακτικισμοί και σκοπιμότητες. Αυτό είναι σύνηθες – ένα παραπάνω για τη Θεσσαλονίκη -, είναι θετικό μέχρι όμως το σημείο εκείνο που δεν διαστρεβλώνεται η πραγματικότητα. Στην Πλατεία Ελευθερίας τα δεδομένα έχουν ως εξής: η δέσμευση της δημοτικής Αρχής για τη δημιουργία πάρκου μνήμης και αναψυχής ουδέποτε αμφισβητήθηκε από κανέναν. Είναι ενεργή και δεσμεύει άπαντες. Ο ανάδοχος που ανέλαβε να προχωρήσει στην ανάπλαση της πλατείας δήλωσε αδυναμία και το έργο πολύ νωρίς, από τα πρώτα του βήματα, έφτασε σε τέλμα. Η δική μας διοίκηση, με δεδομένη αυτή την εξέλιξη, επανέφερε στο τραπέζι την προοπτική διπλής αξιοποίησης της πλατείας με διερεύνηση της δυνατότητας κατασκευής υπόγειου parking, με αυτονόητη στο επίπεδο της γης τη διαμόρφωσή της ως πάρκου μνήμης και αναψυχής, όπως ακριβώς προβλέπεται στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό. Η ιδέα αυτή ούτε πρωτάκουστη είναι – την έχουν υποστηρίξει πληθώρα δημοτικών συμβούλων και παρατάξεων κατά το παρελθόν -, ούτε αιφνιδιαστική, καθώς αποτελούσε προεκλογική δέσμευση του δημάρχου Θεσσαλονίκης.