Τι συνδέει τη μαρμάρινη προτομή ενός αρχαίου έλληνα φιλοσόφου (ή πολιτικού) και το άγαλμα ενός νεαρού σατύρου που βρίσκονται στις αποθήκες του Μουσείου Καλών Τεχνών της Βοστώνης με ένα χάλκινο αγαλματίδιο γυναίκας και έναν σφραγιδόλιθο από σάρδιο λίθο που εκτίθενται στο Μουσείο Γκέτι στο Λος Αντζελες; Είναι ελάχιστα μόνο από τα παραγνωρισμένα θύματα λεηλασίας των Ναζί: αρχαιότητες που άρπαξαν από την Ελλάδα και άλλες χώρες οι οποίες βρέθηκαν στην κατοχή τους και σήμερα είναι διάσπαρτες σε προθήκες ή αποθήκες μουσείων και σε ιδιωτικές συλλογές. Και είναι εκείνες που έχουν αρχίσει να βρίσκονται πλέον στο επίκεντρο νέων ερευνών, καθώς έως τώρα το βάρος είχε πέσει στον εντοπισμό έργων τέχνης που άλλαξαν παρανόμως χέρια κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ