Ο άνθρωπος, αυτό το τέρας

Από τις τεράστιες κατσαρίδες που απειλούσαν τη Νέα Υόρκη στο «Mimic», μέχρι την οσκαρική «Μορφή του νερού» και με ενδιάμεσους σταθμούς τον υπέροχο «Λαβύρινθο του Πάνα» και το «Hellboy» της Marvel Comics, τα τέρατα ανέκαθεν συνάρπαζαν τον μεξικανό σκηνοθέτη Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο. Δεν λείπουν από την τελευταία ταινία του το καθαρόαιμο νουάρ «Το μονοπάτι των χαμένων ψυχών» (Nightmare alley, ΗΠΑ, 2021), όμως αυτή τη φορά ο σκηνοθέτης εστιάζει βαθύτερα στο χειρότερο όλων των τεράτων, το ανθρώπινο τέρας, την άρρωστη ψυχή του κεντρικού ήρωα της ιστορίας, ενός λούμπεν τυχοδιώκτη της εποχής του αμερικανικού οικονομικού κραχ, με σκοτεινό παρελθόν και όπως όλα δείχνουν, από τη στιγμή που πατά το πόδι του σε έναν περιπλανώμενο θίασο ψυχαγωγίας, ακόμα σκοτεινότερο μέλλον.