Τι θα απαντούσε ένας μισθωτός αν κληθεί να διαλέξει μεταξύ σταθερού τρέχοντος πληθωρισμού – αυτό που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ορίζει γύρω στο 2% – και μιας αύξησης της αμοιβής του, κατά ποσοστό διπλάσιο της ανόδου του μέσου επιπέδου τιμών; Η επιλογή ήταν, κατά κανόνα, αύξηση υπέρτατη του πληθωρισμού. Οι ελεύθερες συλλογικές συμβάσεις έκαναν αυτό ακριβώς. Με αποτέλεσμα οι μισθωτοί να μη διαπραγματεύονται την άξια, εξατομικευμένη, ανταμοιβή τους.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ