Η υποψηφιότητα της χώρας μας στη μελλοντική εκλογή των μη μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, είναι σκόπιμη και στρατηγικά επωφελής. Διότι αναμένεται ότι θα τονώσει το κύρος μας διεθνώς καθώς θα προσδώσει δυνατότητες να αξιοποιηθεί ο ελληνικός ρόλος στις εξεταζόμενες από το ΣΑ υποθέσεις. Επίσης δε, διότι θα παράσχει ευκαιρίες προβολής των θέσεών μας επί της ελληνοτουρκικής κρίσης και δη επί των αυθαιρέτων εις βάρος μας διεκδικήσεων της Τουρκίας που αποτελούν και τη γενεσιουργό αιτία της υπάρχουσας έντασης. Ετσι, η εν λόγω υποψηφιότητα εντάσσεται, εκ των πραγμάτων, στη διεύρυνση του ορίζοντα της εξωτερικής μας πολιτικής αλλά και στην αναγκαία κινητοποίησή μας για την απόκτηση ερεισμάτων στην προσπάθεια συνεννόησης με την αενάως απειλούσα Τουρκία. Και ως ένα βαθμό θα μπορούσε να συμβάλει στη διαμόρφωση καλύτερου κλίματος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ο στόχος αυτός θα ήταν ευκταίος δοθέντος ότι οι μέχρι τώρα προσπάθειές μας απέβησαν άγονες, με συνέπεια οι προοπτικές επίτευξης καλύτερου κλίματος να παρουσιάζονται από ισχνές έως δραματικά απογοητευτικές. Τούτο οφείλεται στην πολιτική της Αγκυρας η οποία όχι μόνο δεν αφήνει περιθώρια καλύτερης ατμόσφαιρας, αλλά, αντιθέτως, προσθέτει στις τεταμένες σχέσεις νέα βάρη που τις καθιστούν και πιο προβληματικές.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ