Μετά τις τελευταίες αναστατώσεις στο Καζακστάν ήρθε στο μυαλό μου το άγριο κινέζικο Φαρ Ουέστ. H γιγαντιαία επαρχία Σιντζιάνγκ στο ακραίο δυτικό σύνορο της Κίνας που συνορεύει με τις μουσουλμανικές πρώην σοβιετικές δημοκρατίες του Καζακστάν, του Κιργκιστάν και του Τατζικιστάν, με το Αφγανιστάν και πέρα από τα όρη Παμίρ και τις βουνοκορφές του Κ2 και του Ραπακόσι με το Τζαμού – Κασμίρ και το Πακιστάν. Η περιοχή αυτή, η μεγαλύτερη της χώρας, χωρίζεται από την υπόλοιπη Κίνα με τις ερήμους Τακλαμακάν («όποιος μπαίνει δεν ξαναβγαίνει») και δυτικότερα τη Λοπ Νουρ και την Γκόμπι. Εκεί ακριβώς τελειώνει και το Μεγάλο Τείχος, που χώριζε παλιά την Κίνα από τον υπόλοιπο άγνωστο και «βάρβαρο» κόσμο.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ