Η πανδημία COVID-19 με την απομόνωση, τους περιορισμούς στις επαφές, την οικονομική επιβάρυνση και τις πρωτόγνωρες αλλαγές που έφερε στη ζωή 1,6 δισ. παιδιών και εφήβων και των οικογενειών τους συνοδεύεται και από αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία παιδιών και εφήβων. Αν και δεν σχετίζεται με ανάπτυξη μετατραυματικού στρες σε πολλούς, αυξάνει τον κίνδυνο για πολλαπλές τραυματικές εμπειρίες και σύνθετο τραύμα. Με την ευρεία έννοια του όρου, οι επιπτώσεις αυτές μπορούν να θεωρηθούν τραυματικές ενώ συνυπάρχει απώλεια (διά παντός ή προσωρινή) αγαπημένων προσώπων, καθημερινών δραστηριοτήτων κ.λπ. Η ζωή σπάνια είναι προβλέψιμη, αλλά γίνεται ακόμα λιγότερο εν μέσω πανδημίας. Η αναστάτωση της ρουτίνας είναι βλαβερή για τα παιδιά, ιδιαίτερα για εκείνα με προϋπάρχοντα προβλήματα. Για παιδιά που ζουν σε κοινωνικά μειονεκτούντα περιβάλλοντα που χαρακτηρίζονται από φτώχεια, ελλιπή πρόσβαση σε υπηρεσίες, ελλιπή ερεθίσματα και φροντίδα, η πανδημία μπορεί να γίνει μια αντίξοη εμπειρία ζωής και να μετατραπεί σε στρες τοξικού επιπέδου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή