«Πεθαίνω διότι έχω ένα κτήνος…»

Καθώς ανεβαίνεις την οδό Σωζοπόλεως – πολύ κοντά στον σταθμό Αττική – και προσπερνάς το τρέντι κουρείο με πελάτες κυρίως αλλοδαπούς που περιμένουν ουρά στο πεζοδρόμιο και την απρόσμενη επωνυμία «Spourgiti», δύσκολα φαντάζεσαι ποιους μπορεί να συναντήσεις σε ένα διπλανό κατάστημα, στον αριθμό 15, κάτω από την επιγραφή της εισόδου «Sozopolis». Εκεί λοιπόν «ζει» ο Μάριος Μόσχος που στις 5 Σεπτεμβρίου 1925 αποφάσισε να δολοφονήσει τον διευθυντή της Τράπεζας Αθηνών. Η απόπειρα απέτυχε και εκείνος αυτοκτόνησε επί τόπου. Οι εφημερίδες έγραψαν ότι «φαίνεται να ήτο ανισόρροπος» και ότι «είχε μπολσεβικικάς ιδέας». «Συγκάτοικός» του είναι ο αρχαιολόγος και διευθυντής το 1903 της βιβλιοθήκης στο Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών, Χανς φον Προτ, ο οποίος απελπισμένος επειδή δεν κατάφερε να γράψει «την τελειότερη μελέτη περί της Ελληνικής Μυθολογίας» αυτοκτόνησε όχι με ένα, αλλά με δύο περίστροφα που τοποθέτησε συμμετρικά στους κροτάφους του. Στην ίδια συντροφιά, η Υπατία Τσιτσεκλή, ανιψιά του υπουργού Δικαιοσύνης, δεν άντεξε το γεγονός ότι ο αδελφός της για να μη συλληφθεί αιχμάλωτος από τους Τούρκους κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας αυτοκτόνησε. Κι έτσι, ούσα εθελόντρια στον Ευαγγελισμό έκλεψε ένα μπουκαλάκι μορφίνης και έδωσε τέλος στη ζωή της το 1925 με μια ένεση.