Ουκρανία, εμπάργκο όπλων και Τουρκία

Υπάρχει έντονος προβληματισμός στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης γύρω από τον εξοπλισμό ή μη της Ουκρανίας. Σύμφωνα με το Politico και το Euractive (18/1) η Γερμανία δεσμεύθηκε ότι δεν θα εξάγει όπλα στην Ουκρανία και τη δέσμευση αυτή διατύπωσε η υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στο Κίεβο. «Η περιοριστική πολιτική μας για τις εξαγωγές όπλων έχει θεμέλια στην ιστορία μας» είπε. Βέβαια η Γερμανία είναι μια χώρα με σημαντικές εξαγωγές όπλων (ύψους 9,35 δισ. ευρώ για το 2021). Ωστόσο η (ορθή) άρνηση της Γερμανίας να εξάγει όπλα στην Ουκρανία εγείρει το ερώτημα: Γιατί η Γερμανία και άλλες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), όπως Ισπανία, Ιταλία, Σουηδία κ.ά., εξάγουν επιθετικά όπλα στην Τουρκία; Εξοπλίζουν «με τρόπο ανήθικο» την Τουρκία (βλέπε και Π.Κ. Ιωακειμίδης, «Οι ανήθικοι εξοπλισμοί του Σάντσεθ και η ΕΕ», «ΤΑ ΝΕΑ», 19/11/12021). Και γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν επιβάλλει ένα συνολικό εμπάργκο στις εξαγωγές επιθετικών όπλων σε οποιαδήποτε χώρα με επιθετική πολιτική, και φυσικά στην Τουρκία, όπως ορθώς και επιμόνως ζητά και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Ν. Ανδρουλάκης; Ενώ κάποιος θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα διστακτικός στην επιβολή οικονομικών κυρώσεων, καθώς αυτές πλήττουν την κοινωνία και τους πολίτες και συνήθως φέρνουν τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, το εμπάργκο όπλων, η απαγόρευση εξαγωγών, έχει διαφορετική αξία και συνέπειες. Δεν πλήττει την κοινωνία αλλά τα επιθετικά σχέδια ενός καθεστώτος, αν και θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι το καθεστώς θα βρει τελικά εναλλακτικές πηγές προμήθειας όπλων ή ακόμα θα αναπτύξει και την εγχώρια βιομηχανία παραγωγής τους. Για την Ευρωπαϊκή Ενωση όμως το εμπάργκο όπλων στην Τουρκία έχει και μια ηθική διάσταση. Ανταποκρίνεται στις αρχές και αξίες που έχει θέσει.