Ο τελευταίος λαϊκός ήρωας

Κι όποιος πέρναγε έξω από το κτίριο που φιλοξενούσε το θερινό σινεμά της Πλατείας Εξαρχείων, το θρυλικό Βοξ, άκουγε μέσα από τα έγκατά του στεντόρειες φωνές που θύμιζαν βρυχηθμούς. Ηταν το μεγάλο σχολείο του δασκάλου, του Σταμάτη Χαρισιάδη, του λεγόμενου Υπερπόντιου. Εκεί μέσα στα υπόγεια του Βοξ έχτιζε τους λαϊκούς ήρωες του 20ού αιώνα. Πενήντα χρόνια δάσκαλος, κι από τα χέρια του βγήκαν όσοι αγαπήθηκαν από τον ελληνικό λαό, τα δυνατά παιδιά του. Μια παράδοση χιλιάδων χρόνων, που στον καιρό μας αποθεώθηκε, βγαλμένη από το Εργαστήρι του Χαρισιάδη. Και ποιος δεν πέρασε από τα χέρια του: Καρπόζηλος, Λαμπράκης, Παπαλαζάρου, Καμπαφλής, Ναθαναήλ, Ασημάκης, Πεθάνης, Σουγλάκος και βενιαμίν, ο Γιώργος ο Τρομάρας, που άφησε χθες Δευτέρα την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 75 ετών.