Πριν από τέσσερις αιώνες, το 1667, το σουηδικό κράτος αναγκάστηκε να κλείσει την Τράπεζα της Στοκχόλμης (Stockholms Banco), η οποία ιστορικά θεωρείται ως η πρώτη κεντρική τράπεζα της Ευρώπης. Ο ιδρυτής της, Johan Palmstruch, επιχειρηματίας και έμπορος της εποχής, είχε μια ιδέα προκειμένου να αντιμετωπίσει την αυξημένη ζήτηση εκ μέρους των καταθετών για τα παλαιά νομίσματα (χάλκινα κέρματα) που φυλάσσονταν στην τράπεζα, ζήτηση η οποία εκδηλώθηκε μετά την έκδοση νέων νομισμάτων που είχαν μικρότερη περιεκτικότητα σε χαλκό. Η ιδέα του ήταν ουσιαστικά να αντικαταστήσει το μέταλλο με χαρτί, δηλαδή τα χάλκινα κέρματα με χαρτονομίσματα. Καθώς όμως η τράπεζα μέσω του πιστωτικού κύκλου παρήγαγε περισσότερα χάρτινα νομίσματα από όσα ήταν τα αντίστοιχα μεταλλικά κέρματα που αντίκριζαν την αξία των χαρτονομισμάτων, σύντομα οι άνθρωποι έχασαν την εμπιστοσύνη τους στην αξία του χαρτιού που κυκλοφορούσε ως νόμισμα και η Σουηδία γνώρισε το νομισματικό φαινόμενο του πληθωρισμού.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή