Πλήγμα

Οι καμεραμέν ζούμαραν πάνω στις διπλωμένες νταλίκες πριν παίξουν στην τηλεοπτική οθόνη οι μαρτυρίες εγκλωβισμένων στην Αττική Οδό οδηγών. Και τα πλάνα από το κυκλοφοριακό κομφούζιο σε άλλους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας διέψευδαν, με τη δύναμη που μόνο οι εικόνες έχουν, την αποδοτικότητα των υπουργικών συσκέψεων οι οποίες προηγήθηκαν της κακοκαιρίας. Οι σοσιαλμιντιακές συστάσεις περί ψυχραιμίας διαβάζονταν περισσότερο σαν ειρωνείες παρά σαν επιχειρησιακή ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού, ενώ η παρατήρηση πως οι περιοχές που επλήγησαν από τη «Μήδεια» πέρυσι δεν είχαν φέτος ανάλογα προβλήματα ακούγεται σαν λειψή δικαιολογία μέχρι και στα πιο φιλοκυβερνητικά αφτιά. «Τα φαινόμενα ήταν πρωτοφανή για την Αττική» λένε και ξαναλένε, δημόσια και ιδιωτικά, κυβερνητικοί παράγοντες – επικαλούμενοι τη μετεωρολογική ιστορία που έχει καταγράψει μια αντίστοιχης έντασης κακοκαιρία το πολύ μακρινό 1930. Ακόμη κι αν το τελευταίο επιχείρημα εκληφθεί ως πειστικό, το ερώτημα παραμένει: τι θα αφήσει το χιόνι πάνω στο πολυδιαφημισμένο προφίλ της διαχειριστικής επάρκειας που φιλοτεχνεί από την πρώτη της μέρα η κυβέρνηση;