Οταν ένας έλληνας αθλητής (ή μια ελληνική ομάδα) φτάνουν σε μια νίκη σε ένα διεθνές τουρνουά έχω αποκτήσει τη συνήθεια να κοιτάζω τι ακριβώς γράφουν στη χώρα του ηττημένου, πώς δηλαδή αυτοί που έχουν πικραθεί βλέπουν την ελληνική επιτυχία. Το ίδιο έκανα και χθες. Λίγη ώρα μετά την άνετη νίκη του Στέφανου Τσιτσιπά με αντίπαλο τον Γιανίκ Σίνερ έριξα μια ματιά να δω τι έγραφαν οι Ιταλοί για τον Ελληνα. Σπανιότατα ιταλική ήττα (όχι μόνο στο τένις…) έχει προκαλέσει τέτοια αποθεωτικά σχόλια για τον νικητή: ό,τι υπερβολικό κι αν γραφτεί για τον Τσιτσιπά στην Ελλάδα δεν συγκρίνεται με τους ιταλικούς επαίνους. Καλά καλά η αναπαραγωγή τους δεν έχει νόημα. Δεν μιλάμε για επαίνους αλλά για ύμνους.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ