Τι μπορεί να συνδέει το κεφάλι σε αποσύνθεση που ξεπροβάλλει από μια βυθισμένη βάρκα στα «Σαγόνια του καρχαρία» με τον χορό της Τζούλιας Ρόμπερτς και του Ρούπερτ Εβερετ στο φινάλε του «Γάμου του καλύτερού μου φίλου» και το χαρούμενο χορευτικό νούμερο των πρωταγωνιστών στη μέση ενός μποτιλιαρισμένου αυτοκινητόδρομου στο «La la land»; Καμία από τις παραπάνω σκηνές δεν θα είχε προβληθεί στη μεγάλη οθόνη αν δεν είχαν προηγηθεί δοκιμαστικές προβολές. Κι ήταν η γνώμη του κοινού που σε άλλες περιπτώσεις οδήγησε στο κόψιμο σκηνών, στην επαναφορά άλλων που είχαν στο αρχικό μοντάζ καταλήξει στον κάλαθο των αχρήστων, αλλά και σε επιπλέον γυρίσματα που μπορεί να είχαν ως αποτέλεσμα ακόμη και την αλλαγή του φινάλε της ταινίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή