Δραπέτες της Αττικής Οδού

Το ταξίμετρο ήταν ήδη στα 986 ευρώ, συν 2,80 ευρώ τα διόδια. Ο ταξιτζής έκανε να το κλείσει, αλλά ο νεαρός από το πίσω κάθισμα τον σταμάτησε με ένα άγγιγμα στον ώμο. «Ασ’ το να δούμε πόσο θα φτάσει, μπορεί να πάει και σε πενταψήφιο νούμερο». Το άφησε. «Γιατί δεν έρχεσαι μπροστά;» τον ρώτησε ο ταξιτζής. Δεν θυμάται, ίσως να τον ξαναρώτησε. Είναι είκοσι ώρες μέσα στο αυτοκίνητο και ο νεαρός δεν πήγε να κάτσει μπροστά. Ακόμα και όταν βγαίνει έξω, για την ανάγκη του, πάλι στο πίσω κάθισμα επιστρέφει. Γέρνει στο πλάι, παίρνει εμβρυακή θέση και βυθίζεται σε μια σιωπή που μπορεί να κρατήσει για αρκετή ώρα. Δεν απάντησε στον ταξιτζή. Κουλουριάστηκε και έχωσε το κεφάλι μέσα στο μπουφάν, σαν πιγκουίνος στη χιονοθύελλα. Και μέσα από μια υφασμάτινη χαραμάδα κοίταξε το ταμπλό του ταξί. Πόσο κρατάει μία γραμμή στο ρεζερβουάρ;