Το 2005 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ανακήρυξε την 27η Ιανουαρίου Διεθνή Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος, επιλέγοντας, συμβολικά, την ημερομηνία που, το 1945, τα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν τους κρατουμένους από το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης, το Αουσβιτς Μπίρκεναου στην Πολωνία. (Και δεν είναι η ημέρα που «γιορτάζουμε» το Ολοκαύτωμα, όπως είπε προχθές, στην τάξη του, φιλόλογος σε ιδιωτικό σχολείο της Αθήνας). Αναρωτιέμαι ωστόσο γιατί χρειάστηκε να περάσουν εξήντα χρόνια. Ναι, παλαιότερα δεν ήταν «τάση» οι παγκόσμιες ημέρες. Δεν είναι όμως θέμα «τάσης» η μνήμη του Ολοκαυτώματος. Είναι ανάγκη και υποχρέωση προς τον πολιτισμό μας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή