Ναι, ναι, σαν πρόσκληση σε ομαδική ακολασία μού φαίνεται όλο αυτό κι όχι σαν πρόταση μομφής. Δεν ξέρω κιόλας κι αν θα συνοδεύεται από παραλυτικά χάπια και παραισθησιογόνα μαντζούνια, οι βουλευτές του πάντως ούτε που θα το καταλάβουν πώς το έπαθαν, αλλά και να το καταλάβουν, δεν θα ‘χουν τα κότσια να σηκωθούν την άλλη μέρα το πρωί και να πάνε στην Αστυνομία. Θα κάτσουν εκεί που κάθονται, χολωμένοι – σκασίλα μας – που τα πρόσφατα εσωκομματικά σκιρτήματα του Τσακαλώτου και του Φίλη θα κουκουλωθούν και πάλι με μια κοινοβουλευτική σούμα παγίδα, κι ούτε γάτα ούτε ζημιά, ούτε Φίλης, ούτε Τσακαλώτος. Από αυτής της απόψεως, απορώ γιατί ο κ. Μητσοτάκης υπέγραψε ότι παρέλαβε την πρόταση μομφής και δεν την επέστρεψε επιτόπου στον ταχυδρόμο με την ένδειξη «άγνωστος παραλήπτης». Αγνωστος; Οχι και τόσο. Είναι παραδοσιακό στα παραδοσιακά κόμματα της Αριστεράς οι αρχηγοί, όταν χλωμιάζει το άστρο τους, να εκφοβίζουν τους δικούς τους ρίχνοντας μπιστολιές στον γάμο του Καραγκιόζη. Είναι λοιπόν καραγκιοζιλίκι ή μήπως ο κ. Τσίπρας εξασκείται στην πρακτική αριθμητική, ενώ αντί για μέτρημα είναι ηλίου φαεινότερον πως αυτό που πραγματικά του χρειάζεται είναι καλό ζύγισμα; Καλά, άσε. Θα μετρήσω εγώ. Εχουμε και λέμε. Ευρωεκλογές, βουλευτικές, αυτοδιοικητικές, συνδικαλιστικές, δημοσκοπικές, συν σποραδικές εσωκομματικές αναταράξεις και τώρα ένα, χαμένο από χέρι, διαδικαστικό κοινοβουλευτικό τζαρτζάρισμα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ